Przerost formy nad treścią, czyli o Układ(a)nych

Tajfuny to jedno z moich ulubionych wydawnictw. Uwielbiam ich wydania i dobór tekstów, chęć wydawania i krzewienia literatury japońskiej w Polsce. Zarówno Ukochane równanie profesora jak i Zmierzch wywarły na mnie ogromne wrażenie. Z książką Aoko Matsudy coś jednak poszło nie tak...

Czytaj więcej »

Hmmm... Wiedźmin. Historia fenomenu

Geralt z Rivii przebył długą drogę z postaci nikomu nieznanej do ikony popkultury rozpoznawalnej na całym świecie. Kiedyś bagatelizowany, dzisiaj kochany do tego stopnia, że jako postać fikcyjna doczekał się swojej własnej biografii. I to biografii nie byle jakiej, bo poza bardzo szczegółowym przekrojem życia Wiedźmina w kulturze, z powodzeniem można użyć jej jako oręża. ...

Czytaj więcej »

Z dziennika podróży do Korei Północnej, czyli o książce Michaela Palina

Kiedy dawno, dawno temu zaczynałam swoją przygodę z książkami o Japonii, sięgnęłam po literaturę podróżniczą. Swoje pierwsze kroki w tym kraju pomógł mi postawić Marcin Bruczkowski. Teraz nadszedł ten moment, kiedy uznałam, że Japonia to za mało i chcę wiedzieć więcej o Azji. Padło na Koreę i oto zataczam koło — znów zaczynam od literatury podróżniczej.  Mając już znacznie większy...

Czytaj więcej »

Człowiek bez bagażu, wiadomo, co to znaczy. Krótko o Bliźnie

Jestem na takim etapie życia, w którym szukam odpowiedzi, jakie jest w nim moje miejsce. Książki takie jak Blizna, krzyczące już okładki, że traktują o sensie istnienia, przyciągają mnie jak magnes. Jednak Blizna była dla mnie rozczarowaniem i nawet nie mogę zrzucić winy na to, że miałam zbyt wysokie oczekiwania. Liczyłam tylko na to, że mnie w jakiś sposób poruszy. Nic z tego...

Czytaj więcej »

27 książek na czerwiec

Robiąc zapowiedzi na czerwiec nie spodziewałam się, że aż tyle ciekawych premier znajdę. Zdecydowanie jest w czym wybierać i sama mam całkiem pokaźną listę must have na nadchodzący miesiąc. ...

Czytaj więcej »

Świat nie akceptuje odmienności, czyli o Dziewczynie z konbini

Muszę Wam coś wyznać: mam w sobie coś z masochisty. Jedną z moich ulubionych rozrywek jest sięganie po ciężkie i depresyjne książki. Kocham dystopie, niestraszne mi tematy trudne, a im bardziej ktoś wbija szpile w nasze społeczeństwo i pełne absurdów życie, tym lepiej. Jednak żadna z książek nie wpędziła mnie w taki dołek, jak zrobiła to Dziewczyna z konbini. Wbrew pozorom nie jest to książka...

Czytaj więcej »

Retro komiks z potworami na ulicy, czyli o Paper Girls #1

Paper Girls to komiks, który wpisuje się w klimat takich publikacji jak To Stephena Kinga, Letnia Noc Dana Simmonsa, czy też serial Stranger Things. Wszystkie te dzieła kultury łączy to, że przenoszą nas z powrotem do lat osiemdziesiątych, gdzie na uruchomienie komputera trzeba było czekać kilka minut, dyskietki były najnowszym wynalazkiem technologii, po okolicy zasuwało się na rowerach, a w dawno...

Czytaj więcej »

Była sobie Szamanka od umarlaków, czyli o serii Martyny Raduchowskiej

Kiedyś byłam jedną z tych osób, które nie czytają polskich książek, bo nie. Dla zasady albo z wewnętrznego przekonania, że polskie znaczy gorsze, nasza rodzima literatura to tylko nudne lektury w szkole, a fajne książki piszą wyłącznie za granicą. Obecnie mogę tylko z politowaniem pokręcić głową nad młodszą mną. ...

Czytaj więcej »

Majowe zapowiedzi

Po dziwnym miesiącu kwietniu przyszedł kolejny dziwny miesiąc - maj. Nie mam pojęcia, czy wszystkie poniższe nowości na pewno wyjdą w tym miesiącu, czy też będą obsuwy przez to, co się dzieje, ale skoro strony tak podają, to podam i ja. ...

Czytaj więcej »

3 książki ze smokami + serial fantasy na Netflixie

Piękne, majestatyczne, inteligentne, potężne, złośliwe, zapierające dech w piersiach, słowem: smoki. Dzisiejszy wpis dotyczy właśnie tych istot. Poniżej przedstawiam więc trzy serie fantasy (aczkolwiek jedną książkę ciężko nazywać serią, nawet jeśli będzie wydawana w dwóch tomach), w których smoki znajdziecie. Na koniec bonus: serial ze smokami na Netflixi...

Czytaj więcej »

Szarlatani. O najgorszych pomysłach w dziejach medycyny

Przeglądając internet, czytając gazety czy po prostu odbierając telefony od natrętnych telemarketerów nie raz i nie dwa możemy usłyszeć o magicznych środkach obiecujących nam gruszki na wierzbie. W nadziei na poprawę zdrowia lub też osiągniecie celu na skróty damy sobie wmówić wiele rzeczy, nawet jeśli zdrowy rozsądek i życiowe doświadczenie krzyczą na alarm. Dla przykładu nie tak dawno temu...

Czytaj więcej »

Pies jako narrator to wcale nie jest przepis na sukces, czyli "Mam na imię Jutro" Damiana Dibbena

Mam na imię Jutro jest książką, która zainteresowała mnie przede wszystkim ze względu na psiego bohatera głównego. Wszyscy wiemy, jak takie książki zazwyczaj wyglądają: są pełne ciepła, miłości do świata i bez chusteczek przy ich czytaniu ani rusz. Wydawałoby się więc, że psi narrator to przepis na sukces, ale książka Dibbena temu przeczy: autor w ogóle nie wykorzystuje potencjału swojego boh...

Czytaj więcej »