Podsumowanie maja + Targi książki

Minął maj i mamy czerwiec, a co za tym idzie studentów — w tym i mnie — dopadła sesja. Jest to mój ostatni rok i dzięki temu egzaminy miałam tym razem wyjątkowo wcześnie. Większość odbyła się pod koniec maja, co oznacza, że jestem już po. Zostało mi tylko skończyć magisterkę i ewentualnie zmierzyć się z poprawkami, których mam nadzieję, że nie będzie. A potem obrona i... koniec. Bardzo mi z tym nieswojo.

A co prócz tego? W maju były Targi Książki w Warszawie! Jak zwykle jakoś konkretnie ominęło mnie to wydarzenie. Co roku nie udaje mi się dłużej zostać na Targach i prawdziwie poczuć magię tego wydarzenia. Kiedy próbuję, to zaraz uciekam, bo tłumy ludzi wysysają ze mnie wszelką energię. W tym roku planowałam wpaść na dwa-trzy dni, bo w Strefie Fantastyki były naprawdę ciekawe pogadanki, a wyszło z tego tyle, że Targi odwiedziłam jedynie w niedzielę, obeszłam cały stadion ze dwa razy i kupiłam książki. Znowu. Nie było żadnego autora, do którego chciałabym jakoś specjalnie pójść, więc tylko kręciłam się tu i tam i rzucałam monetami w wystawców. Nie poszłam z torbami i nie kupiłam jakoś specjalnie dużo, ale zwykle kupuję najwięcej jedną książkę na Targach, a w tym roku kupiłam aż trzy! Normalnie szkoda mi kasy, żeby kupować tam na miejscu, ale jest w tym jednak jakaś niepojęta przyjemność, kiedy kupuje się książki stacjonarnie.

Nastawiałam się mocno na Strefę Fantastyki, a paradoksalnie nawet do niej nie dotarłam. Raz, że ograniczał mnie czas, dwa, że kiedy próbowałyśmy z Kam tam trafić, to nie mogłyśmy jej znaleźć. Za to pójście w niedzielę okazało się całkiem dobrą decyzją, bo ludzi było mniej i dało się w miarę normalnie przejść. W tym roku było też wejście na murawę, co zapewne też w jakimś niewielkim stopniu rozładowywało tłum.

Miałam silne postanowienie, żeby kupić na targach jakieś książkowe gadżety, a ostatecznie stanęło na tym, że kupiłam dwie zakładki — jednego prześlicznego Lamdalfa od Molom oraz drugą od EpikPage. Do Epika specjalnie poszłam popatrzeć na świeczki, bo nie mam jeszcze żadnej i mój wewnętrzny zbieracz rzeczy niepotrzebnych bardzo się takiej domaga. Zaczęłam więc wszystkie wąchać, a po obwąchaniu każdej zrezygnowałam z zakupu. Jak to ładnie podsumowała Kam, prawie wszystkie te świeczki pachniały jak środki do mycia WC. Jeden zapach był w miarę znośny, bo pachniał kawą (świeczka Just one more page), ale ja z kolei za kawą tak nie szaleje, żeby palić ją sobie w pokoju. EpikPage w kwestii świeczek zupełnie u mnie odpada, ale dajcie znać, co Wy o nich sądzicie.

Po Targach Książki poszłyśmy z Kam na ramen. Jak lubię Japonię, tak japońskiego jedzenia w ogóle nie tknę i ramen nie stał się w tej kwestii wyjątkiem. Jeśli kiedykolwiek pojadę do Kraju Kwitnącej Wiśni, to chyba z zapasem konserw.

Zmiany, zmiany, zmiany

Po raz drugi pojawia się u mnie osobna część w podsumowaniu poświęcona zmianom. Tym razem jakichś większych nie było, ale mam Wam do zakomunikowania kilka spraw. Po pierwsze po prawej stronie na blogu pojawiła się rubryczka z "Listami". Znajdziecie tam listy książek, które sobie odhaczam, bo odhaczanie to fajna sprawa. Obecnie jest lista 100 BBC, Kanon Sapkowskiego i Świat Dysku, ale zamierzam tam wstawić jeszcze kilka list, na przykład taką z Artefaktami.

Po drugie, być może już zauważyliście, że pod postami pojawia się teraz widżet "gdzie kupić". Jest to widżet z Buy Boxa, który pokazuje Wam aktualne ceny danej książki dostępnej do kupienia w kilkunastu księgarniach internetowych. To taka książkowa porównywarka cen, która wydaje mi się mało nachalnym i ułatwiającym życie gadżetem. To raz, a dwa, że jeśli Wy kupicie książkę po kliknięciu linka z porównywarki, to mi się dostanie jakaś prowizja. Nie zamierzam zapychać bloga żadnymi reklamami, ale dla Buy Boxa zrobiłam wyjątek. Mam go przez cały maj i jeśli jesteście ciekawi, jak to wygląda, to w maju naliczyło mi się całe 13 zł, co i tak jest dla mnie zaskoczeniem.

Po trzecie, podsumowania wyzwań. Nie było ich w czerwcu i była to świadoma decyzja, a nie niedopatrzenie, ponieważ uznałam, że jednak za mało tego jest co miesiąc, żeby publikować podsumowania miesięczne, więc teraz zrobimy to kwartalnie. Mam nadzieję, że dla nikogo nie stanowi to problemu.

Po czwarte i ostatnie, w czerwcu będą konkursy, tylko jeszcze nie wiem, gdzie. Albo będzie to instagram, albo facebook, więc bądźcie czujni.

Filmy

Ponownie nie obejrzałam za wiele i nawet sobie tego tym razem nie zapisywałam, więc mam nadzieję, że nic nie pominęłam. Zaliczyłam w kinie bajkę pt. Luis i obcy, ponieważ brat zabrał mnie do kina z okazji moich urodzin, a że jechaliśmy z jego dziećmi (8 lat + 6 lat), to siłą rzeczy trzeba było iść na bajkę. Mam wrażenie, że największą frajdę z tego wypadu miały właśnie dzieci, bo byliśmy wszyscy razem. A jak potem pojechaliśmy jeszcze na rower, to już w ogóle pełnia szczęścia. Louis natomiast... o rany, dawno nie oglądałam takiego odmóżdżacza. Z całej bajki najbardziej w pamięć zapadły mi miziomaty, czyli maty do masażu, po które przyleciała trójka kosmitów. Luis i obcy to bajka z rodzaju tych "obejrzyj i zapomnij", ale było całkiem przyjemnie i chyba bardziej śmialiśmy się z niej my, dorośli, niż dzieci.

Deadpool. Och, jak cudowny jest najnowszy Deadpool. Pierwszy aż tak do mnie nie trafił, ale drugi to istne cudo. Mam wrażenie, że na więcej tu sobie pozwolili, może dlatego, że wszyscy tym razem wiedzieli, na co idą (pamiętacie trolling z idealnym filmem na walentynki?). No i ścieżka dźwiękowa tego filmu to złoto. Nawiązanie do Logana na samym początku mnie zabiło, ale końcówka pokazująca naprawianie błędów jeszcze bardziej. A Domino! Fantastyczna postać, oby jeszcze wróciła. Także promocja tego filmu była świetna (teledysk z Celine Dion) i choć nie wciskano nam kitu o filmie na walentynki, to sam film próbował się zaprezentować jako film rodzinny. Także ten... oglądajcie. ;)

Obejrzałam też Captain Fantastic, tylko dlatego, że występuje tam Viggo Mortensen. Film był mocno dziwny. Z jednej strony pomysł na rodzinę żyjącą z dala od cywilizacji jest bardzo ciekawy, a z drugiej zupełnie nie podobał mi się model rodziny, jaki został tu przedstawiony. Ojciec wychowuje sam szóstkę dzieci i urządza im prawdziwie spartańską szkołę życia. Dużo w tym rozważań o człowieczeństwie, społeczeństwie i cywilizacji, a ośmiolatka potrafi z pamięci klepać Kartę Praw Człowieka. Przyznam, że nastawiałam się bardziej na komedię wynikającą z nieznajomości rzeczy, które dla nas, nieodciętych od cywilizacji, są normalne, było tego jednak mało, a film jest bardziej dramatem niż komedią. Naprawdę nie potrafię tego inaczej skwitować jak "to był dziwny film".

Opublikowane teksty

Łyżka dziegciu w beczce miodu. Dawca Przysięgi Brandona Sandersona

O antyutopijnym dziadku, czyli My Eugeniusza Zamiatina

Niesamowita, wielowątkowa, porywająca. Wojna i pokój t. I-II, Lew Tołstoj

Opowiem Wam historię... The world of Lore: Potworne istoty Aarona Mahnke

9 książek na Dzień Dziecka

Zapowiedzi na czerwiec

Co przeczytałam?

W maju mam cztery książki na koncie i o dziwo, o wszystkich już napisałam. Najpierw skończyłam czytać II tom Dawcy Przysięgi, który był co prawda lepszy od swojej pierwszej części, ale całość na tle poprzednich tomów wypada słabiej. Dawca przysięgi dziwnie się dłużył i zupełnie nie czuć w nim zagrożenia, bo bohaterowie są praktycznie nieśmiertelni. Dalej przeczytałam The world of Lore: Potworne istoty. Książka stanowi przyjemny i mocno klimatyczny przegląd po potworach, które straszyły nas od wieków, wraz z historiami, które można sobie z powodzeniem opowiadać przy ognisku w ciemnym lesie, żeby kogoś nastraszyć.

Książką miesiąca niewątpliwe została Wojna i pokój, czyli klasyka, w której się zakochałam. W życiu bym się nie spodziewała, że klasyka literatury doprowadzi mnie do książkowego kaca, ale tak się stało i wciąż mnie trochę nosi. Gorąco wam tę książkę polecam. Drugi tom we wznowionym wydaniu ma być jakoś na sierpień, a na stronie wydawnictwa pojawiła się już okładka. Jest w tym samym stylu, tylko biała. Wyobrażacie sobie, jak to będzie razem pięknie wyglądać?

Na samym końcu jest Cień Rycerza, czyli książka o męczeniu i dręczeniu bohaterów. Zawiodłam się tą kontynuacją, bo pierwszy tom serii o Wielkich Płaszczach był znacznie lepszy i obiecywał trochę co innego. W tomie drugim autor za bardzo popłynął ze swoimi sadystycznymi zapędami, przekraczając nawet granicę śmieszności podczas torturowania jednego z bohaterów. Aż strach, co będzie działo się dalej.

Stosik

W tym miesiącu stosik będzie oddzielne, ponieważ kupiłam dużo książek i chcę pokazać je Wam trochę inaczej. Jeśli to się przejmie, to zacznę tak robić stale.

A jak tam Wasz maj? :)